Tradycyjne analogowe odbiorniki telewizyjne nie są zdolne do odbioru emisji cyfrowych. Dlatego odbiór emisji cyfrowych wiąże się z koniecznością zastosowania jednego z dwóch rozwiązań:
1) dołączenie do analogowego odbiornika telewizyjnego odpowiedniego urządzenia umożliwiającego odbiór sygnału cyfrowego (tj. urządzenia konsumenckiego służącego do odbioru cyfrowych transmisji telewizyjnych), zwanego set-top-boxem (STB) lub popularnie dekoderem,
2) wymiana analogowego odbiornika na cyfrowy, poprzez np. zakup w pełni zintegrowanego i zamkniętego pod względem funkcjonalnym cyfrowego odbiornika telewizyjnego (iDTV).
Rozwiązanie pierwsze charakteryzuje się niższymi kosztami w stosunku do drugiego.
Odbiorcy nie będą więc zmuszeni do całkowitej wymiany posiadanego sprzętu odbiorczego, gdyż do odbioru telewizji cyfrowej może być wykorzystywany tradycyjny odbiornik telewizyjny wzbogacony o specjalny zewnętrzny dekoder.
Posiadacze STB bądź telewizorów obsługujących tylko starszy standard kompresji MPEG-2 mogą zakupić moduł CI, który służy do konwersji sygnału zakodowanego w standardzie MPEG-4 do MPEG-2 (posiadany sprzęt musi jednak być wyposażony w gniazdo CI). Niestety występują w tym przypadku pewne ograniczenia – nie wszystkie moduły współpracują ze wszystkimi rodzajami STB – przed zakupem należy się skonsultować ze sprzedawcą. Koszt takiego modułu CI wynosi około 150-200zł.
Użytkownicy posiadający komputer mogą skorzystać z możliwości dokupienia odbiornika telewizji cyfrowej podłączanego np. przez port USB, złącze ExpressCard lub PCI-E. Przy zakupie należy zwracać uwagę na zgodność z przyjętym standardem, podobnie jak w przypadku STB. Jest to rozwiązanie najtańsze, przy założeniu posiadania odpowiedniej anteny i komputera; koszt takiej karty wynosi ok. 100-200zł.